Van Chiang Rai (Noord) naar Krabi (Zuid)
Door: Marleen&Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne&Marleen
11 April 2014 | Thailand, Krabi
Chiang Mai naar Chiang Rai met een mini van. Samen met een groep Duitsers, Zweden en Austaliërs. Zo'n 5 uur door de bergen gereden, maar gelukkig dit keer wèl met een lunchstop.
Ook stopten we onderweg bij de hele bijzondere White Temple. Pas 6 jaar oud, maar een supertoeristische plek. Een hele aparte tempel. Sommigen zullen het kitsch vinden, of vinden lijken op een attractie van de Efteling, maar wij vonden het magisch. Zo anders dan al die andere tempels die we gezien hadden, helemaal in het wit met spiegeltjes erin en je loopt van "de hel" over de brug naar "de hemel". Bij de hel steken er handen vanuit de grond omhoog naar je voeten (beetje eng), maar als je dan bij de brug komt is het prachtig om de tempel te zien.
Naast de tempel is de wc, een compleet goud gebouw. Wij vroegen "Is this another Temple?", nee, het is "gewoon" een gouden toiletgebouw.
Oh oh oh, it's magic!
Uiteindelijk kwamen we bij onze overnachtingsplek : Ben Guesthouse.
Ben Guesthouse was ok, jammergenoeg wat ver van het centrum van Chiang Rai.
We hadden zelf een trip geregeld voor de volgende dag met een privé taxi en een hele vrolijke,vriendelijke en aardige chauffeur, die ook nog eens goed Engels kon, om de volgende 5 plekken te bezoeken:
- Hilltribe Village met de langnekstammen (door de ontdekker werden deze vrouwen ook wel de giraffevrouwen genoemd) en vrouwen met grote oorbellen IN hun oren. Dat was heel vreemd om te zien. Oude vrouwen, maar ook jonge meisjes al vanaf 3 jaar oud die deze zware koperen ringen om hun nek hangen. Elk jaar hangen ze er weer een ring om hun nek bij. Groot respect voor ze. Ze wonen in houten of van bamboe gemaakte hutjes en hebben een soort kraan met teil waarin ze zich "douchen", en 1 "w.c." voor het hele dorp (waar zo'n 4 stammen samenleven). Maar ze zouden ook niet anders willen, dit is hun leven. En ze verdienen geld door zelfgemaakte sjaals en sierraden te maken die ze aan de toeristen verkopen. Heel bijzonder en mooi was het om het een keer te zien, maar we kregen er een dubbel gevoel van. We voelden ons ook een klein beetje indringers in hun dorp, alsof het een attractie was. Je mag even snel de dierentuin bekijken en dan weer gauw verder met je eigen luxeleven...
Maar we vonden het vooral heel bijzonder op een postieve manier.
- Theeplantages was stop nummer 2.
Prachtig om te zien, een beetje als de rijstvelden op Bali die we vorig jaar hebben bewonderd. Allemaal verdiepingen met struiken met theebladeren die (weer alleen maar vrouwen! ) hardwerkende vrouwen stonden te plukken. Een plaatje om te zien hoe mooi dat allemaal is aangelegd. Ook hier werden we geconfronteerd met "armoede". Deze vrouwen kregen uitbetaald per volle mand handgeplukte theebladeren. 1 mand weegt ongeveer 1 kilo. Voor 1 kilo kregen ze 40 baht uitbetaald, zo'n €0.80.... Als ze een goede dag hebben hopen ze elk zo'n 10 kilo te hebben geplukt. Maar dat komt niet vaak voor. Als ze wèl een goede dag hebben komt hun salaris neer op het ongelooflijk lage bedrag van €8. En voor zulk zwaar werk! 8 uur lang gebukt staan om alleen de juiste theebladeren eruit te vissen, 8 uur lang in de hitte in de zon staan. Je mag blij zijn als je dus €1 per uur verdient.
Denk daar maar eens goed overna wanneer je bij de Albert Heijn een pakje thee uit de schappen haalt!
En de hypocriete baas van het bedrijf die steeds met een stok langs de vrouwen ijsbeert (we hebben hem er gelukkig niet mee zien slaan) houdt het meeste geld mooi in zijn eigen zak...
Konden we er maar iets aan doen!
Gelukkig was het wel weer heel mooi qua natuur op deze theeplantages! Dat zie je zeker niet elke dag. Hele mooie foto's hebben we kunnen maken.
-Mae Sai (Noordelijkste puntje van Thailand) was de derde stop waar we op een prachtige (Hindoeïstische!!) tempel bovenop de berg uitzicht hadden over Myanmar (Birma). We konden Birma zo aanraken! Reden zo langs de grens. Krijg ik stiekem toch wel kriebels om ook maar heeeel even, alleen al voor zo'n mooie stempel in m'n paspoort, naar de andere kant van de grens te gaan. Helaas is een visum kopen voor die paar seconden in Birma een ietwat te dure grap.
Heel gaaf om tot ver in het land uitzicht te hebben over een land dat nog niet lang zijn grenzen heeft geopend voor toeristen. Onze chauffeur en tevens gids van de dag zei dat hij al een aantal keren in Birma is geweest. Hij vertelde ons dat de Birmese taal enigszins lijkt op de Thaise taal, dat Birma wel erg onderontwikkeld is ten opzichte van Thailand (minder schoon ook), maar dat ze er wel heel vriendelijk zijn. Ik weet niet waarom precies, maar ik vond het echt heel gaaf om zo toch even Birma "gezien" te hebben!
- Golden Triangle, het vierde punt. Hier is het officiële drielandenpunt waar Thailand, Laos en Myanmar (Burma) samenkomen aan de Mekong rivier, die helemaal doorgaat naar China! (Het heet de Golden Triangle omdat het vroeger bekend stond om de opiumproductie in dit gebied)
In Laos staat het grote casino. Sluw zijn die Thai ook! Gokken is in Thailand verboden, dus heeft "officieel" China aan de overkant van Thailand, in Laos een casino laten bouwen. Je koopt een kaartje voor de boot en binnen 10 minuten staan de Thai zo in het casino in Laos.. Oh oh oh.
Wel weer een bijzondere plek om geweest te zijn!
- en de laatste stop was weer de White Temple, omdat we deze zo bijzonder vonden.
We hebben echt een super dag gehad, vol programma maar alles gezien waarvoor we helemaal naar Chiang Rai zijn afgereisd. Echt een hele leuke dag en waar voor je geld met zo'n privétaxi met airco en de supervriendelijke gids die ons ook weer een beetje over het Thaise leven en de cultuur heeft bijgeleerd.
Herinnerden ons door hem weer waarom Thailand "The land of smile" wordt genoemd, vanwege de (niet allemaal, maar de meesten) vriendelijke bevolking.
Marleen:
Treinreis van Chiang Mai naar Bangkok in een prachtige trein met goeie airco en prima bedden! 's Morgens vroeg aan in Bankok en het was extreem heet. Hier moesten we wachten tot half 8 's avonds voor we met de volgende nachttrein naar het zuiden konden.
Je voelt je vies en je wilt douchen, wat kan op het station voor 10 cent maar zoooo goor. Niet te doen dus, de vrouwen hangen daar rond met een goor lapje en maar beppen, maar schoonmaken ho maar.
Aan de overkant vonden we een leuk café, lekkere koffie en ook lunch en avondeten daar gehad. Anne heeft er ook een mooie tekening van Nederland op de muur gemaakt, Nederland stond er namelijk nog niet op.
"Altijd een stukje Nederland achterlaten!"
Daarna toch maar even naar Chinatown en onze bagage op station afgegeven. Niet te doen zo extreem warm en al die visgeuren, na uurtje dus maar weer terug.
Bij een hotel heb ik mijn haar laten wassen, wat was dat heerlijk met koud water. Daar knapt een mens van op! Anne vond het te duur (wel 4 euro) de krent.
Weer terug naar ons restaurantje, achter de ventilator avondgegeten. Lekker en 2 koude biertjes ! Ja hier drink ik ze wel!
Anne:
De eigenaar was een heel blij ei en zong lekker keihard mee met een Coldplay c.d. Maar echt een hele vriendelijke man. "Is this your mom? Take gold care of her. I was also the last one." En daarna gaf hij ons heel lief een gebedskransje met echte jasmijn bloemetjes voor aan onze bagage. Wat kom je af en toe toch vreselijk vriendelijke mensen tegen hier!
Marleen:
Daarna bagage gehaald en maar douchen in die gore douche. Het water was wel schoon, maar de rest wil je niet weten. Ogen dicht.
Op naar de trein naar Surat Thani. De trein was een vooroorlogs gebeuren, niet schoon, wel aardige treinjongen. Naast ons zat een vrouw van mijn leeftijd met 20 jaar jongere lover uit Zwitserland, eerste gedeelte van de avond waren ze helemaal happy, maar toen iedereen ging slapen ging hij eindeloos bierdrinken en lullen tegen de treinjongen, die probeerde duidelijk te maken dat hij wilde slapen, en wij ook !
Vriendin was niet meer blij met hem, volgende morgen boze blikken en geen woord gewisseld, leuk om te zien allemaal.
In de ochtend moesten we snel de trein uit en de bus in (geen ontbijt tijd). Gelukkig hadden we nog koekjes en water! Echte survivors.
Lange rit, eindelijk na 5 uur kwamen we aan bij bij de busstop in Krabi (Zuiden) waar we opgehaald werden (na uurtje wachten) voor ons onderkomen, daar konden we een broodje sla kopen. Heel goed allemaal voor een diabeet.
Mijn insuline injecties temperatuur schommelt van 10 's nachts naar 40 overdag. Of het goed is weet ik niet, maar ik voel me prima dus waarschijnlijk ben ik helemaal geen diabeet.
Anne:
Eindelijk aangekomen bij ons Baan Po Ngam onderkomen. Eerste wat we deden: DOUCHEN! Heerlijk kan dat toch zijn. Even uitgerust en daarna naar het strand gegaan. Wat een warme zee! Alsof iemand er in geplast heeft zo warm bijna.
Hier hebben we de eerste avond al een prachtige zonsondergang mogen zien. Knalroze lucht en knalroze zee!
Marleen:
Gister aan het ontbijt met Fransen gesproken. We wilden een scooter huren hier, maar ze vertelden ons dat je dan je paspoort moet inleveren. Ook zag ik daarna een extreem grote diepe bloedende beenwond van een van het Franse stel..
Anne:
En dat is zeker niet de eerste toerist die we spotten met vreselijke wonden door een scooter ongeluk in Thailand..
Marleen:
Een scooter huren doen we dus maar even niet!
De Fransen vertelden ons dat ze dezelfde dag mrt een longtailboot vanaf Krabi een eco-tour gingen doen. Grotten bekijken met stalactieten en vleermuizen en prachtig uitzicht, ze noemden het "the mangrove". En we konden mee! De taxi had plek voor 10 dus zo konden we de kosten delen.
Het begon al meteen gezellig, want de Fransen begonnen Franse chansons (gezongen door een Nederlandse zangeres) speciaal voor ons te zingen. Het was een prima sfeer.
Daarna voer de longtailboot langs de apen. Ze kwamen bananen halen op de boot en Anne zat voorin, maar die wilde liever niet dat de apen te dichtbij kwamen zitten, dus schoot ze in de alarmfase. Iedereen lachen.
Ook voeren we langs drijvende huizen op het water, waarvan de meesten nog steeds verwoest waren door de Tsunami in 2004.. Nog steeds!
Daarna door naar drijvend visrestaurant "fish farm" waar eerst een hele tour met alle vissen die ze hadden te zien kregen.
Anne:
Je kon kiezen uit Blowfish, Barracuda, Red snapper, White snapper en babyhaai... "You can pick your own fish" Alleen hadden we niet zo'n trek in vis..
Gelukkig hebben ze ons niet in de vijver bij de babyhaai gegooid, want hij hield wel van mensenvlees, zo werd ons daar verteld.
Marleen:
We hebben wel heerlijk geluncht. Daarna verder op door de smalle riviertjes langs de walking trees (regenwoud), maar het water werd daar snel laag. De Thaise bootbestuurder riep dat we naar voren moesten en natuurlijk begrepen alleen Anne en ik dat we gewicht moesten verplaatsen naar de voorkant van de boot, zodat we überhaupt nog weg konden komen uit het woud. We zaten echt vast. Maar de 2 enorm dikke Fransen bleven zitten. Tja uiteindelijk hing ik ongeveer in de vlaggenmast, totdat de heren begrepen dat we hiermee niet uit de modder kwamen met onze longtailboot met staafmixer achterop. Gelukkig heel knap, maar na eindeloos manoeuvreren lukte het de Thai uit de modder te komen. Het was wel reuze leuk om mee te maken en het was een prachtige tocht over een wijdse rivier, mooie bomen, kleurrijke vogels, kalkstenen rotsen.
Anne:
Weer een superleuk en ook nog spontaan geregeld dagje op stap met deze vriendelijke Fransen. Echt genoten weer!
Nu zitten we in een relaxed tentje genaamd de Hippies Bar avond te eten. Overal in Krabi horen we Bob Marley met zijn reggaemuziek, ja dan kom je wel in de relaxmodus.
"Sun is shining, the weather is sweet. Makes you want to move your dancing feet"
P.S. Voor degenen die geen Facebook hebben: dit keer is het gelukt er een paar foto's bij te plaatsen, dus scroll maar naar beneden.
-
11 April 2014 - 16:30
Karin :
Zo lieve schatten. hoe houden jullie het vol. volgens mij missen jullie ons niet eens en kunnen jullie nog wel een aantal maanden wegblijven.
Anne hoe weet je dat van plassen in zee? kun je nu dus doen zonder dat iemand het merkt.
Gaan jullie nu eens lekker uitrusten en genieten van niets doen. liefs Karin -
12 April 2014 - 11:28
Siska:
Lieve Anne en Marleen. Wat beleven jullie veel. Ik hoop dat jullie over een niet al te lange tijd toch weer blij zijn om familie en vrienden te zien. Het zal ontzettend afkicken worden. Maar aan al het moois komt een eind. Het is goed om te lezen dat jullie het zo naar de zin hebben. Het gaat goed met Alie, haar verjaardag is geregeld,ook als jij er niet bij bent Marleen gaat het lukken. Ze wilde saus maken met rijst, ik zei dat is moeilijk in te schatten, en er is altijd saus te kort. Hoe kom je er bij enz enz. Nu word het een soepje met stokbroden en kazen, je kent het wel. Ze was nog wat aan het tegen pruttelen, maar het is gelukt. Jammer dat jullie er niet bij zijn, maar dat is een keuze die je gemaakt hebt Marleen !!!!!!!!. Grapje hoor. Lekker nog even genieten samen het schiet nu hard op. Liefs je schoonzus en tante. xx -
16 April 2014 - 09:57
Janny Van Ineveld:
Lieve Marleen en Anne,
Wat leuk om jullie spannende reisverslagen te lezen. Wat maken jullie veel mee, zien jullie veel en wat een avonturen!!
Heel veel liefs uit het prachtige Andalucia.
Janny y Don Pedro.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley