Welcome to the jungle!
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne&Marleen
08 Maart 2014 | Nieuw Zeeland, Motueka
Anne:
Vrijdag 7 maart
We zien zoveel en maken zoveel mee, dat als we aankomen op de camping meteen gaan eten, douchen en dan zijn we vaak al zo moe zijn dat we meteen gaan slapen. Geen tijd gehad dus om een verslag te schrijven.
Maar we leven nog, niet verdwaald. Nee, we hebben even vreselijk weer gehad. Keiharde storm en non-stop regenbuien in en rond Wellington (Hoofdstad van NZ, helemaal in het zuiden van het Noordereiland) waardoor de boot van Noord naar Zuid niet ging. Zo heftig was de storm. We konden pas twee dagen later mee...
Er rust echt een vloek op ons en oversteken die we maken, of het nu met het vliegtuig of met de boot is.
We bleven het liefst met zo'n beetje alle kleren die we hadden aan warm in de camper. De camper wiebelde lekker heen en weer (ook 's nachts) door de stevige wind. Hier zijn de stormpjes in Nederland niets bij!
Alles nat, naar de douche nat en na de douche ook weer nat, GE WEL DIG kamperen! Niks voor Lot dit.
Maargoed, uiteindelijk maar beter dat we niet met de boot konden, want we hoorden van Duitse jongens, die wel met die boot in de ochtend waren aangekomen, dat ze de hele boottrip niets hebben gezien en alleen maar kotsend boven de wc's hebben gehangen terwijl de boot op golven voer die bijna hoger waren dan de boot zelf. Tsunamigevalletje. Nou, twee dagen wachten is dan helemaal prima.
Gelukkig hebben we toen de regen in ons voordeel kunnen gebruiken door het bekende Te Papa Museum in Wellington te bekijken. Dat was wel even een goede afleiding. Wanneer je daar binnen bent heb je geen idee dat het buiten zulk vreselijk weer is.
Nog even over de Duitse vrienden die we hebben gemaakt op de camping, het waren twee heel aardige jongens van mijn leeftijd die een busje hadden gekocht en nu door NZ trokken. Ze waren Wellington ingegaan met hun busje, die ze even in de parkeergarage daar hadden gezet... Ze kwamen terug en hun backpacks met vliegtickets en alles waren uit het busje gejat, sloten van het busje vernield. Vreselijk, het zal je maar overkomen!
Maar waren wij even blij dat wij diezelfde dag ook naar Wellington waren gegaan, maar de bus hadden genomen en onze camper lekker op de camping hadden laten staan.
Onze andere buurman was Nieuw-Zeelander die het helemaal leuk vond dat wij Nederlanders zijn. "Nederlanders zijn hier heel gewild!" (Duitsers zijn ze hier minder van. Niet gek ook, daar zijn er hier echt teveel van. Je vergeet soms bijns dat je toch echt in NZ zit, in plaats van Duitsland) Ook vond onze buurman dat het eigenlijk heel arrogant van de Britten en NZ'ers is dat zij allemaal verwachten dat wij (Europeanen) allemaal Engels spreken en dat zij andersom geen enkele moeite doen om ook maar één andere taal te leren. Hèhè, eindelijk iemand die het begrijpt, helemaal mee eens!
Uiteindelijk zijn we vanmiddag om 15u vertrokken -geen storm meer, maar stralende zon met strakblauwe hemel- aan wat bekend staat als "de mooiste boottocht ter wereld" en mooi was het zeker! Van Wellington op het Noordereiland naar Picton op het Zuidereiland in iets langer dan 3 uur.
Eerst brandden we van het dek af en konden we bijna niet stoppen met het smeren van de zonnebrand en even later bevroren we ingepakt in onze windjacks in de schaduw. Maar we hebben het volgehouden als echte diehards (de enigen!) 3uur lang op het dek bovenop het schip gezeten en prachtige foto's gemaakt.
Zo vaar je langs fjordenland, haventjes, eindeloze bergen omringd door prachtig helderblauw water. Elke keer als je denkt dat de natuur niet mooier kan, dan kan het toch.
Aangekomen op het Zuidereiland, was al beetje laat zo na 18u. Toch maar even doorgereden richting Nelson. Maar wel "The scenic route" (oftewel het kotsweggetje) genomen, want ik had bedacht dat dat leuker zou zijn dan de Highway. Maar niemand heeft gespuugd, we waren erg blij dat we deze weg hebben genomen, zo mooi. Alweer!
Voordat het donker werd nog een camping opgezocht. Hele mooie plek middenin de natuur, zelfs even geen Powered Site =geen elektriciteit, niks (zelfs geen bereik met je mobiel). Welcome to the jungle!
Morgen verder richting Nelson en het Abel Tasman National Park, waar golden beaches op ons liggen te wachten.
X Anne en groetjes van een genietende Marleen
Vrijdag 7 maart
We zien zoveel en maken zoveel mee, dat als we aankomen op de camping meteen gaan eten, douchen en dan zijn we vaak al zo moe zijn dat we meteen gaan slapen. Geen tijd gehad dus om een verslag te schrijven.
Maar we leven nog, niet verdwaald. Nee, we hebben even vreselijk weer gehad. Keiharde storm en non-stop regenbuien in en rond Wellington (Hoofdstad van NZ, helemaal in het zuiden van het Noordereiland) waardoor de boot van Noord naar Zuid niet ging. Zo heftig was de storm. We konden pas twee dagen later mee...
Er rust echt een vloek op ons en oversteken die we maken, of het nu met het vliegtuig of met de boot is.
We bleven het liefst met zo'n beetje alle kleren die we hadden aan warm in de camper. De camper wiebelde lekker heen en weer (ook 's nachts) door de stevige wind. Hier zijn de stormpjes in Nederland niets bij!
Alles nat, naar de douche nat en na de douche ook weer nat, GE WEL DIG kamperen! Niks voor Lot dit.
Maargoed, uiteindelijk maar beter dat we niet met de boot konden, want we hoorden van Duitse jongens, die wel met die boot in de ochtend waren aangekomen, dat ze de hele boottrip niets hebben gezien en alleen maar kotsend boven de wc's hebben gehangen terwijl de boot op golven voer die bijna hoger waren dan de boot zelf. Tsunamigevalletje. Nou, twee dagen wachten is dan helemaal prima.
Gelukkig hebben we toen de regen in ons voordeel kunnen gebruiken door het bekende Te Papa Museum in Wellington te bekijken. Dat was wel even een goede afleiding. Wanneer je daar binnen bent heb je geen idee dat het buiten zulk vreselijk weer is.
Nog even over de Duitse vrienden die we hebben gemaakt op de camping, het waren twee heel aardige jongens van mijn leeftijd die een busje hadden gekocht en nu door NZ trokken. Ze waren Wellington ingegaan met hun busje, die ze even in de parkeergarage daar hadden gezet... Ze kwamen terug en hun backpacks met vliegtickets en alles waren uit het busje gejat, sloten van het busje vernield. Vreselijk, het zal je maar overkomen!
Maar waren wij even blij dat wij diezelfde dag ook naar Wellington waren gegaan, maar de bus hadden genomen en onze camper lekker op de camping hadden laten staan.
Onze andere buurman was Nieuw-Zeelander die het helemaal leuk vond dat wij Nederlanders zijn. "Nederlanders zijn hier heel gewild!" (Duitsers zijn ze hier minder van. Niet gek ook, daar zijn er hier echt teveel van. Je vergeet soms bijns dat je toch echt in NZ zit, in plaats van Duitsland) Ook vond onze buurman dat het eigenlijk heel arrogant van de Britten en NZ'ers is dat zij allemaal verwachten dat wij (Europeanen) allemaal Engels spreken en dat zij andersom geen enkele moeite doen om ook maar één andere taal te leren. Hèhè, eindelijk iemand die het begrijpt, helemaal mee eens!
Uiteindelijk zijn we vanmiddag om 15u vertrokken -geen storm meer, maar stralende zon met strakblauwe hemel- aan wat bekend staat als "de mooiste boottocht ter wereld" en mooi was het zeker! Van Wellington op het Noordereiland naar Picton op het Zuidereiland in iets langer dan 3 uur.
Eerst brandden we van het dek af en konden we bijna niet stoppen met het smeren van de zonnebrand en even later bevroren we ingepakt in onze windjacks in de schaduw. Maar we hebben het volgehouden als echte diehards (de enigen!) 3uur lang op het dek bovenop het schip gezeten en prachtige foto's gemaakt.
Zo vaar je langs fjordenland, haventjes, eindeloze bergen omringd door prachtig helderblauw water. Elke keer als je denkt dat de natuur niet mooier kan, dan kan het toch.
Aangekomen op het Zuidereiland, was al beetje laat zo na 18u. Toch maar even doorgereden richting Nelson. Maar wel "The scenic route" (oftewel het kotsweggetje) genomen, want ik had bedacht dat dat leuker zou zijn dan de Highway. Maar niemand heeft gespuugd, we waren erg blij dat we deze weg hebben genomen, zo mooi. Alweer!
Voordat het donker werd nog een camping opgezocht. Hele mooie plek middenin de natuur, zelfs even geen Powered Site =geen elektriciteit, niks (zelfs geen bereik met je mobiel). Welcome to the jungle!
Morgen verder richting Nelson en het Abel Tasman National Park, waar golden beaches op ons liggen te wachten.
X Anne en groetjes van een genietende Marleen
-
08 Maart 2014 - 10:57
Gea:
Leuk weer iets van jullie te horen, ik zat alweer met smart te wachten op jullie nieuwe avonturen.
Wat een mooie natuur en wat maken jullie veel mee!!
Tot de volgende keer,
Xxx -
08 Maart 2014 - 12:00
Marjo:
Super super super!
-
08 Maart 2014 - 12:56
Karin:
Gelukkig! ook normale zaken als regen komen daar voor. Tot nu toe lijken de goden met jullie. Houden zo en lekker genieten van al het moois. Leuke Duitse jongens Anne? Of gewoon Duitse jongens?
hier eindelijk een zonnetje en een beetje lente. het balkon op de Maarten Dijkshoornlaan 2b mist jullie.
liefs Karin -
08 Maart 2014 - 15:49
Roos:
Onwijs leuk om zo een beetje met jullie mee te reizen!
Geniet maar van dat prachtige land!
Xxx Roos -
08 Maart 2014 - 18:36
Mia:
Jongens ik word hier zo blij van. Ik voel de blijheid door jullie blog heen!! Super dat jullie rust hebben en zoveel genieten. Groetjes van leontine en mij (ze is er voor 2 dagen)!
Veel liefs xxxxx -
09 Maart 2014 - 12:56
Siska:
Ik kan nu niet meer achter blijven, het werd tijd dat er van ons ook een berichtje komt.Lieve mensen wat een mooie verhalen en mooie stranden,en natuur. Bijna jaloers. Marleen als je die boottocht toch had gedaan met storm, dan begreep je mij ook beter ha ha.Wat fijn dat het weer verder ook geweldig is. En het kamperen bevalt ook goed,tijd voor een tentje misschien. Willem mist je slappe ouwehoer verhalen, maar nu belt hij zijn Moeder wat vaker.We zijn er geweest Vrijdag. Alles goed ik sis heb jou taak een beetje over genomen [wat niet kan] Een bistro tafeltje gekocht en wat plantjes er op, dus ze is helemaal blij.Verder goed met Alie.Ja ook in Nederland is het weer prima voor de tijd van het jaar. 12 tot 17 graden en dat in maart. Maar even terug naar jullie, wat een reis zo samen, en Anne ik hoop dat je het sky diven ook leuk gaat vinden, want als het goed is, ga je dat morgen doen. Sterkte. Lieve mensen blijf genieten want voor je het weet zit N Zeeland er weer op.Gr uit Grolloo.x -
12 Maart 2014 - 17:29
Marion:
Jeetje meiden, wat een belevenissen. En dat op je 60ste marleentje! Om jaloers op te worden.
Ik weet zeker dat Juul het je niet zou nadoen. Leuk hoor om jullie zo te volgen net of we er een beetje bij zijn.
Geniet ze nog want time flies. Hier alles OK en mooi weer. Liefs Mar en Juul(vanaf de Tefaf).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
